Work from Paros Poetry and Translation Symposium 2014: Lily Exarchopoulou
ΟΤΑΝ ΓΡΑΦΕΙΣ
Όταν γράφεις ποιήματα
-σε αχνά περιθώρια
Διαμελίζοντας τις λέξεις
-στα όριά τους
Με τον μέσα πόνο Οδηγό
-περιχαρής
Ανασταίνονται οι θάλασσες
της αιώνιας νάρκης
Όταν συμπυκνώνεις νοήματα
ειρηνικά εξακοντίζοντας
αμφιβολίες
Γεννιέται ένας πόλεμος
Τρωικός
Ανάσα καρδιακού μυός
στον Δούρειο Ίππο.
Όταν γεννάς παραστάσεις
περικλείοντας το Είναι
για να αναστηθεί σύγκορμο
Συνθέτεις απρόοπτες
υπεκφυγές
του θαυμαστού καινούργιου κόσμου
αφομοιώνοντάς τον.
Δεν νοιώθεις μονάχος..
Στα μέσα μιας λάμψης
εξακτινώνεσαι
διυλίζοντας τη στιγμή
της αφόρητης καλοσύνης
μιας άυλης μούσας
που για μια στιγμή
Είναι μόνο δικιά σου.
ΣΤΡΑΤΙΩΤΑΚΙΑ
Στρατιωτάκια
Σταματώ σε ανάχωμα
σκοντάφτω, πέφτω μέσα
Λάβα υγρή παντού γύρω
τα ακατέργαστα σώματα
των πεσόντων
Πλησιάζω τα τοιχώματα
δια της αφής επιδιώκω
να αναστήσω ένα χέρι
Mπήγω τα νύχια στο κρέας
που ήταν κάποτε
κι όπου τώρα έχουν μείνει
ρινίσματα κοπετού
γρασαρισμένου στην άβυσσο
Aκούνητα
Tο πόδι μου σκαλώνει
σε άμορφη μάζα κρυστάλλων
Tο μεγάλο μου δάχτυλο
σχηματίζει πυρήνες αντίστασης
τροχιές επανάστασης
επιχειρώντας να μειώσει
τις σιωπές που εκτινάσσονται
Aμίλητα
χορεύουνε πάνω μου
ακέφαλα σώματα
αποκαΐδια μνήμης
εγγεγραμμένα σε αποθήκες
αυριανών μηνυμάτων
Kοχλίες αναταράσσονται
στην παντοτινή νηνεμία
H σάρκα διατάσσεται
λαβωμένη να εφορμήσει
Tα οστά να ηγηθούν
μιας νέας παράκρουσης
Παραλύω από ραστώνη
όλα ασύμμετρα και άγονα
Πετρώματα παλαιολιθικά
ορέγονται να καταβάλλουν
αφειδώς το ανάλωμα
Πλησιάζω το χείλος
O νεκρός της χθεσινής
ημέρας αποζητά τη ζωή του
από πάνω μου πιάνεται
Mε γεμίζει αμυχές
με νύχια που μεγάλωσαν
σε απέθαντο χρόνο
Aγέλαστα
Συντρίβονται παντού
τροχαλίες και σίδερα
Eγκλωβίζουν τη σάρκα
πυροδοτώντας τον κόλαφο
H οσμή κατετάγη
στο απύθμενο χάος
H ακοή στις δονήσεις
ηχείου παλλόμενου
σε κόσμους εσωτερικούς
Δ εν β λ έ π ω
Tο έρεβος εστάθη
προσανατολισμένο στο σύμπαν
Aναθυμιάσεις κλασμάτων
αποδίδουν τη σύνθλιψη
Στρατιωτάκια ακούνητα
προσπερνούν τα τοπία
Aμίλητα αγέλαστα
απεμπολούν τη Zωή.
Λίλυ Εξαρχοπούλου
********************************************************************************************************************
NOTE: The translations below are works-in-progress
When you write
When you write poems
into marginalia
deconstructing
in their limits
the space of interior
jubilance
the turmoil is moving
into resurgence.
When composure compresses
meanings, hurling
uncertainty
a Sebastapol Sketch
manifests
a cardiac muscle breath
into the stupid Trojan Horse.
When you bear representations
engulfing the sense of the
composed, unexpected
evasion
as if to rebuild it full-bodied,
there is your Brave New World
digested.
It is never you alone
in the middle of a flash/glint
promulgating
refining the now
unbearably
in its inspirational kind-sense
a personification who
for a single moment
is yours and yours only.
Translation / Μετάφραση:
Stephen Mooney / Στέφανος Μούνει
Toy Soldiers
Toy soldiers
I stop at a fox-hole
I stumble, fall in
Oozing lava all-around
the unprocessed bodies
of the fallen.
I reach for the sides
trying by touch
to rouse an arm
I sink my nails into
the flesh that once was
where now only leavings
of lamentation remain
greased in the abyss
No moving
My foot is caught
on amorphous crystal
my big toe shapes
cores of resistance
the course of revolutions
trying to diminish
the exploding silence.
No speaking
bodies with no head
keep dancing over me
cinders of memory
registered in warehouses
for the news of tomorrow
Snail-shell are ground
in the eternal tranquility
The wounded flesh is ordered to
charge on ahead
The bones to lead
a brand-new insanity
I’m paralyzed by torpor
all is asymmetric and barren
Paleolithic formations
eager to pay generously
the extravagant cost
I come to the edge
yesterday’s corpse
desires my silence
and grapples on to me
It covers me with scratches
with nails grown long
in undying time
No laughing
Pulleys and iron bars
are shattered everywhere
trapping the flesh
igniting the face slap
Smell is consigned
to bottomless chaos
Hearing, to vibrations
of a speaker box throbbing
in interior dimensions
I c a n’ t s e e
Erebus halts
oriented to the universe
Fumes out of fracture points
manifest compression
Toy soldiers, motionless
parade in the landscape
speechless, unsmiling
they sell Life cheap.
Translation / Μετάφραση:
Lily Exarchopoulou / Λίλυ Εξαρχοπούλου
Vassiliki Rapti / Βασιλική Ράπτη
Angelos Sakkis / Άγγελος Σακκής
Recent Comments